χρώς

χρώς, ὁ, gen. χρωτός, dat. χρωτί, acc. χρῶτα ([dialect] Att. χρώ only in Choerob.in Theod.1.248H.): [dialect] Ep. and [dialect] Ion.gen. χροός, dat. χροΐ, acc. χρόα (also in Lesbian, Sapph.Supp.10.6, al.), as always in Hom.and Hes., exc. gen. χρωτός in Il.10.575, acc.

A

χρῶτα Od.18.172

, 179, Hes. Op.556; Emp. uses χρωτός, 76.3 (but

χροΐ 100.17

); Pi. uses χρωτί, χρῶτα, P.1.55, I.4(3).23(41); these forms are freq. in Trag., but [dialect] Ion. dat. χροΐ occurs in S.Tr.605, and χροός, χροΐ, χρόα are freq. in E., Hec. 548, Med.1175, Ph.264, al. :—dat. χρῷ occurs in the phrase ἐν χρῷ v. infr.1.2 and in Sapph.2.10.—rare in Com.and [dialect] Att. Prose.

I of the human body, skin or flesh,

οὔ σφι λίθος χρὼς οὐδὲ σίδηρος Il.4.510

;

καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸς χρώς 21.568

;

χρῶτ' ἀπονιψαμένη Od.18.172

;

ἀκρότατον δ' ἄρ' ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα Il.4.139

;

ταμέειν χρόα νηλέϊ χαλκῷ 13.501

; λιλαιοένη χροὸς ἆσαι, of a spear, 21.168;

κακὰ χροΐ εἵματ' ἔχοντα Od.14.506

;

χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμακεν Sapph.2.10

;

μύροις χρῶτα λιπαίνων Anaxil.18.1

(anap.): esp. flesh, opp. bone,

φθινύθει δ' ἀμφ' ὀστεόφι χρώς Od.16.145

;

οὐδέ τί οἱ χρὼς σήπεται Il.24.414

, cf. 19.33 (which usage is said by Gal. to have been Ionic, 18(2).435, with reference to Hp.Fract.9);

τὸ δέρμα τοῦ χρωτός LXX Le.13.11

, etc.;

τοῦ χρωτὸς ἥδιστον ἀπέπνει Aristox.Fr.Hist.84

: generally, one's body, frame, Pi.P.1.55, A.Fr.192.6 (anap.);

χριμφθῆναι χροΐ Id.Supp.790

(lyr.);

στεῖλαί νυν ἀμφὶ χρωτὶ . . πέπλους E. Ba.821

, cf. S.Tr.605: pl.,

διὰ τί . . οἱ χρῶτες ὄζουσι; Arist.Pr.877b21

; also

κατεδήσαντο . . τοὺς ὑγιεῖς χρῶτας, ὡς τραυματίαι D.H.9.50

.

2 ἐν χροΐ, or ἐν χρῷ, close to the skin, ἐν χροΐ κείρειν to shave close, Hdt.4.175;

ἐν χρῷ κεκαρμένοι X.HG1.7.8

;

ἐν χρῷ κουριῶντας Pherecr. 30

:—metaph., to the quick,

ξυρεῖ γὰρ ἐν χρῷ τοῦτο S.Aj.786

; ἐν χρῷ παραπλεῖν sail past so as to shave or graze, Th.2.84; τὴν μάχην συνάψαι ἐν χρῷ to fight at close quarters, Plu.Thes.27; ἡ ἐν χρῷ συνουσία close acquaintance, Luc.Ind.3: c. gen., ἐν χρῷ τινος close to, hard by a person or thing, τοῦ θώρακος (v.l. σώματος) Plu.2.345a; τῆς γῆς ib. 925b, Luc.Herm.5: abs.,

ἐν χρῷ

near at hand,

Id.Hist.Conscr.24

, al.; cf. EM313.53, Hsch.

II the colour of the skin, complexion,

μελαίνετο δὲ χρόα καλόν Il.5.354

; τρέπεται χ. his colour changes, i. e. he turns pale, 13.279, cf. 17.733;

ὠχρήσαντα χρόα Od.11.529

;

χρόα . . ἀμείβειν Parm.8.41

;

μεθίστη χρωτὸς . . φύσιν E. Alc.174

; μεταλλακτῆρα πουλύπουν χροός Ion Trag.36; τί χρὼς τέτραπται; (paratrag.) Ar.Lys.127; φεῦγε δ' ἀπὸ χρώς Theocr.23.13; rare in [dialect] Att. Prose,

ἐπὶ τῷ χρωτὶ μέγα φρονεῖν X.Smp.4.54

, cf. Oec.10.5: in [dialect] Ion. Prose, of the colour of a finger,

χροΐ δῆλα Pherecyd.Syr.

ap.D.L.1.118 (v.l. χρωΐ, cf. Vorsokr.5i.44).

2 generally, colour,

ἀμείβων χρῶτα πορφυρᾷ βαφῇ A.Pers.317

;

τὸν χρῶτα [μεταβάλλει] ὁ χαμαιλέων Arist.Mir.832b14

;

χρὼς αἵματος Orph.L.660

.